محیط کشت خون اطفال و بزرگسال زیست رویش – تستا

خطرات احتمالی کشت خون

عوارضی که ممکن است از این آزمایش تجربه کنید تنها زمانی رخ می دهد که خون بدهید. با این حال، خون گیری روش های معمولی است و به ندرت عوارض جانبی جدی ایجاد می کند.

خطرات گرفتن نمونه خون عبارتند از:

• خونریزی زیر پوست یا هماتوم
• خون ریزی بیش از حد
• غش کردن
• عفونت

نحوه انجام کشت خون

خونگیری ممکن است در بیمارستان، بخش اورژانس یا مرکز آزمایش تخصصی انجام شود. کشت خون به ندرت در یک محیط سرپایی انجام می شود.

برای شروع، پوست شما تمیز می شود تا از آلودگی هر گونه میکروارگانیسم روی پوست شما جلوگیری شود. سپس پرستار یا تکنسین شما معمولاً یک کاف یا یک نوار الاستیک دور بازوی شما می‌پیچد تا رگ‌های شما پر از خون شوند و بیشتر نمایان شوند. سپس از یک سوزن برای کشیدن چند نمونه خون از بازوی شما استفاده می کنند.

نمونه‌های خون متعدد معمولاً از وریدهای مختلف جمع‌آوری می‌شوند تا به افزایش شانس تشخیص باکتری یا قارچ در جریان خون کمک کنند. اگر یک بزرگسال هستید، پزشک یا تیم مراقبت های بهداشتی شما معمولاً دو تا سه نمونه خون جمع آوری می کنند که اغلب در ویزیت های مختلف گرفته می شود.

نمونه خون سپس به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا کشت داده می شود: هر نمونه خون به یک بطری حاوی مایعی به نام آبگوشت اضافه می شود. آبگوشت هر میکروارگانیسم موجود در نمونه خون را تشویق به رشد می کند.

چند مجموعه کشت خون باید جمع آوری شود؟

استانداردهای زمان و تعداد کشت های خون به تناوب میکروارگانیسم ها در جریان خون (تصادفی، متناوب یا مداوم) بستگی دارد.

جمع آوری دو یا ترجیحاً سه مجموعه کشت خون برای هر قسمت سپتیک توصیه می شود. از آنجایی که عوامل بیماری زا ممکن است به طور مداوم در جریان خون وجود نداشته باشند (باکتریمی متناوب)، حساسیت یک مجموعه کشت خون منفرد همیشه محدود است. استفاده از کشت/بطری یا مجموعه خون منفرد منجر به حجم ناکافی خون کشت شده و ممکن است تعداد قابل توجهی از باکتریمی ها از دست برود. همچنین تأیید اینکه ارگانیسم رشد یافته در یک بطری / مجموعه کشت خون، آلوده کننده یا یک پاتوژن واقعی است، دشوار است.