نوار ادرار تست گلوکز | نوار گلوکویاب | نوار قند ادرار بسته 50 عدد

آیا گلوکز در ادرار طبیعی است؟

مقدار کمی گلوکز در ادرار طبیعی است. اگر یک نمونه تصادفی ادرار بیش از ۰.۲۵ میلی گرم در میلی لیتر را نشان دهد، این گلیکوزوری در نظر گرفته می شود و می تواند به دلیل سطح بالای گلوکز خون، مشکل در فیلترهای کلیه یا هر دو باشد.

مقدار طبیعی گلوکز در ادرار ۰ تا ۰.۸ میلی مول در لیتر (میلی مول در لیتر) است. اندازه گیری بالاتر می تواند نشانه ای از یک مشکل سلامتی باشد. دیابت شایع ترین علت افزایش سطح گلوکز است. پزشک یک آزمایش خون ساده برای تایید تشخیص انجام می دهد.

گلوکز ادرار ممکن است به طور کاذب توسط گالاکتوز، پنتوز، لاکتوز، فروکتوز، سالیسیلات ها، پنی سیلین ها، برخی سفالوسپورین ها، مواد حاجب رادیوگرافی و مقادیر زیادی اسید اسکوربیک یا سولفونامیدها افزایش یابد.

سطح گلوکز بدن شما در ادرار و خون یکسان است، اما وقتی گلوکز بیش از حد در خون شما وجود دارد، کلیه ها برای خلاص شدن از شر گلوکز اضافی بدن، ادرار حاوی گلوکز تولید می کنند تا به راحتی دفع شود. از گلوکز بالاتری که در خون وجود دارد.

هنگامی که کلیه ها آسیب دیده یا بیمار هستند، گلوکز را می توان در ادرار نیز یافت. نیتریت ها باکتری هایی که باعث عفونت دستگاه ادراری (UTI)  می شوند، آنزیمی می سازند که نیترات های ادرار را به نیتریت تبدیل می کند. نیتریت های موجود در ادرار نشان می دهد که عفونت ادراری ممکن است وجود داشته باشد.

ادرار نباید حاوی آب زیاد یا خیلی کم باشد. در غیر این صورت، نتایج آزمایش دارو ممکن است نادرست باشد. ادرار رقیق زمانی اتفاق می افتد که آب بیش از حد در ادرار وجود داشته باشد.

چه داروهایی باعث ایجاد گلوکز در ادرار می شوند؟

مهارکننده های آکاربوز، متفورمین و SGLT2 دسته ای از داروهایی هستند که می توانند مستقیماً گلوکز را دفع کنند. انتظار می رود اثرات این داروهای ضد دیابت مکانیسمی باشد که نه تنها وضعیت را بهبود می بخشد، بلکه با دفع مستقیم گلوکز، محدودیت کالری را نیز تقلید می کند.

قبل از آزمایش ادرار چه کارهایی را نباید انجام داد؟

• قبل از انجام آزمایش، از خوردن غذاهایی که می توانند رنگ ادرار شما را تغییر دهند، خودداری کنید. نمونه هایی از این موارد شامل توت سیاه، چغندر و ریواس است.
• قبل از آزمون ورزش های سنگین انجام ندهید.
• تمام داروها و محصولات بهداشتی طبیعی را که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید.

زمان و روش برای جمع آوری نمونه ادرار

شما می توانید در هر زمانی از روز نمونه ادرار جمع آوری کنید، مگر اینکه پزشک عمومی یا پرستار شما توصیه دیگری به شما بدهد. انواع نمونه ادراری که ممکن است از شما خواسته شود شامل یک نمونه تصادفی، نمونه اول صبح یا جمع آوری زمان بندی شده است.

روش جمع آوری نمونه ادرار به این ترتیب است که نمونه را در ظرف تمیزی جمع نموده و در کوتاهترین زمان ممکن آزمایش انجام گردد. در غیر اینصورت نمونه را باید در یخچال نگهداری نمود و حداکثر تا ۸ ساعت بعد مورد آزمایش قرار داد.

نگهداری نمونه در مدت زمان بیشتر میتواند باعث رشد و تکثیر باکتری ها و همچنین با تبدیل شدن اوره به آمونیاک تغییر در pH نمونه به سمت قلیایی گردد و یا با متابولیزه کردن قند ادرار pH را اسیدی نماید.

روش انجام آزمایش:

• بهتر است که آزمایش بر روی نمونه تازه و قبل از سانتریفیوژ انجام گردد.
• حتما پس از خارج کردن نوار از داخل محفظه نگهدارنده درب ظرف را محکم ببندید.
• نوار ادرار را بطور کامل در داخل ظرف ادرار برده و سریعا خارج نمایید و میزان اضافه ادرار را با کشیدن نوار به لبه ظرف حذف کنید.
• نوار را زیر نور کافی نگاه کرده و تغییر رنگ آن را با برچسب شاخص روی محفظه نگهداری نوار ادرار  در طی ۶۰ تا ۹۰ ثانیه مقایسه نمایید.
• برای تعیین صحت کار حتما در هر آزمایش از نمونه مثبت و منفی در کنار نمونه اصلی استفاده گردد.
• تغییر رنگی که می بینید بسته به غلظت گلوکز از زرد به سبز تغییر می نماید.