کیت آمونیاک بایرکس فارس | کیت تعیین کمی آمونیا | Ammonia kit

چه آزمایشاتی برای تشخیص هیپرآمونمی انجام می شود؟

آزمایش اصلی که پزشکان برای تشخیص هیپرآمونمی استفاده می کنند، آزمایش خونی است که سطح آمونیاک خون را اندازه گیری می کند. اگر سطح آمونیاک شما افزایش یافته است، پزشک احتمالاً آزمایش‌های خون دیگری مانند آزمایش‌های عملکرد کبد و آزمایش‌های عملکرد کلیه را برای تعیین علت انجام می‌دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایش ادرار (آزمایش ادرار) را درخواست کنند.

از آنجایی که هیپرآمونمی می تواند به سیستم عصبی مرکزی شما آسیب برساند و جان شما را تهدید کند، ممکن است آزمایشات تصویربرداری به منظور بررسی عوارضی که بر مغز شما تأثیر می گذارد، مانند تصویربرداری عصبی با سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) درخواست کند.

سطوح بالای آمونیاک چگونه درمان می شود؟

درمان سطوح بالای آمونیاک تا حدی به عامل ایجاد آن بستگی دارد، مانند بیماری کبد یا آنسفالوپاتی کبدی در بزرگسالان یا یک بیماری مادرزادی که چرخه اوره را در نوزادان مختل می کند. درمان هیپرآمونمی حاد بر کاهش سطح آمونیاک و کنترل عوارض خاص از جمله تورم مغز (ادم مغزی) و فشار اطراف مغز (فشار خون داخل جمجمه) متمرکز است.

برای نوزادانی که سطح آمونیاک بالایی دارند، پزشک مصرف پروتئین را متوقف می کنند (زیرا هضم پروتئین باعث تولید آمونیاک می شود) و با استفاده از محلول های گلوکز کالری دریافت می کنند. پزشک همچنین از همودیالیز استفاده می کند، روشی که در آن یک دستگاه دیالیز و یک فیلتر ویژه به نام کلیه مصنوعی خون شما را تمیز می کند تا آمونیاک را از خون نوزاد خارج کند.

درمان پزشکی برای آنسفالوپاتی کبدی شامل کاهش تولید آمونیاک در روده شما است. خط اول درمان برای آنسفالوپاتی یک داروی خوراکی است که شامل لاکتولوز و لاکتیتول است. این قندها باعث کاهش تولید و جذب آمونیاک در روده شما می شود.

همچنین ممکن است مکمل های غذایی ال کارنیتین، ال-اورنیتین-ال-آسپارتات، آرژنین برای کاهش دفعات حملات در افراد مبتلا به اختلالات چرخه اوره توصیه شود:

پیش آگهی هیپرآمونمی چیست؟

پیش آگهی (چشم انداز) هیپرآمونمی به چند عامل بستگی دارد، از جمله:

• سطح آمونیاک شما چقدر بالاست
• مدت زمانی است که سطح آمونیاک شما بالا رفته است.
• علت هیپرآمونمی

به طور کلی، پیش آگهی هیپرآمونمی ضعیف است. افراد و نوزادان مبتلا به هیپرآمونمی درمان‌نشده یا درمان‌شده با تأخیر، به دلیل تورم غیرقابل برگشت مغز، میزان مرگ و میر بالایی دارند. متأسفانه، حتی با درمان اولیه تهاجمی، نمی توان نتیجه خوبی برای هیپرآمونمی شدید در نوزاد تازه متولد شده تضمین کرد.

برای افرادی که در ایالات متحده دارای اختلالات چرخه اوره (UCDs) هستند، میزان بقای ۱۱ ساله برای افرادی که در اوایل زندگی به هیپرآمونمی مبتلا می شوند تقریباً ۳۵٪ و برای افرادی که در اواخر زندگی به هیپرآمونمی مبتلا می شوند تقریباً ۸۷٪ است.

برای افرادی که انسفالوپاتی شدید کبدی به دلیل هیپرآمونمی دارند، احتمال بقا در یک و سه سال به ترتیب ۴۲% و ۲۳% گزارش شده است.

عوارض هیپرآمونمی چیست؟

اگر هیپرآمونمی به اندازه کافی سریع درمان نشود، سطوح بالای آمونیاک می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی ناشی از آسیب سیستم عصبی مرکزی شود. عوارض عبارتند از:

• تورم مغزی (ادم مغزی).
• فشار در اطراف مغز (فشار خون داخل جمجمه ای).
• فتق مغز (هنگامی که بافت مغز حرکت می کند) – این اغلب به دلیل تورم مغز و فشار داخل جمجمه ایجاد می شود.
• کما
• مرگ.

اگر فردی مبتلا به هیپرآمونمی خفیف مزمن باشد، ممکن است دچار ناتوانی ذهنی و مشکلات رفتاری و روانپزشکی دائمی شود.

*در حالی که بدن شما به طور طبیعی آمونیاک را به عنوان یک ماده زائد تولید می کند، اگر بیش از حد در خون انباشته شود می تواند بسیار خطرناک باشد. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم سطوح بالای آمونیاک مانند گیجی و خواب آلودگی زیاد دارید، در اسرع وقت به نزدیکترین بیمارستان بروید. در صورت ابتلا به بیماری کبدی، آگاهی از این علائم بسیار مهم است زیرا می تواند منجر به افزایش سطح آمونیاک شود.