کیت بیوشیمی زینک | اندازه گیری کمی روی

گروه هایی که در معرض خطر کمبود زینک هستند

با این که کمبود روی نادر است اما گروه هایی در خطر هستند:

• اختلالات گوارشی مانند بیماری های التهابی روده.
• کسانی که تحت عمل جراحی دستگاه گوارش قرار گرفته و جذب روی ناکافی دارند.
• افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی.
• افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی.
• افزایش نیازهای روی در کسانی که دچار سوختگی و یا بیماری سپسیس شده اند.
• زنان باردار (در زنان باردار جهت رشد جنین و در طول شیردهی نیاز به روی افزایش یافته و ممکن است با کمبود روی مواجه شوند.)
• در نوزادانی که از شیر گاو تغذیه می کنند به جهت وجود مقادیر زیاد کلسیم و فسفر جذب روی کاهش می یابد.
• کسانی که از رژیم گیاهخواری استفاده می کنند ممکن است با کمبود روی روبرو شوند. (استفاده از غلات کامل مفید است).

علائم کمبود روی عبارتند از:

• از دست دادن طعم یا بویایی
• اشتهای ضعیف
• خلق و خوی افسرده
• کاهش مصونیت
• تاخیر در بهبود زخم
• اسهال
• ریزش مو
• خستگی و کاهش عملکرد عضلات

مکمل روی

زینک به صورت مکمل به عنوان قرص و کپسول در دسترس است. توجه نمایید روی اضافی می تواند با جذب آهن و مس تداخل داشته باشد و در دوزهای بالا ممکن است باعث تهوع و استفراغ شود. لذا بهتر است با رژیم غذایی مناسب جذب روی را به میزان کافی انجام داده و از مصرف مکمل خودداری نمایید مگر در موارد خاص و با تجویز پزشک و متخصص تغذیه انجام شود.

در دهه ۱۹۹۰، یک درمان پیشنهادی جدید برای سرماخوردگی به شکل قرص های روی تقریبا به اندازه سوپ مرغ محبوب شد. فرم قرص مهم بود زیرا روی نیاز به حل شدن به ارامی برای پوشاندن دهان و گلو داشت، جایی که یک ویروس سرد رشد می کند. اشکال دیگر مانند اسپری بینی و گلو به دلیل از دست دادن بویایی در برخی افراد ترجیح داده نمی شود.

به پیشنهاد برخی متخصصین استفاده از قرص روی در درمان سریعتر سرماخوردگی موثر است.

قرص های روی می توانند عوارضی نظیر طعم فلزی و ایجاد تهوع داشته باشند.

در یک پژوهش نشان داده شد که مردانی که ۳۰ میلی گرم روی در روز دریافت کردند، سطح تستوسترون ازاد را در بدن خود افزایش دادند، به این معنی که روی تستوسترون را افزایش می دهد.