کیت سنجش منیزیم | تست منیزیم فراسامد | magnesium

فواید منیزیم

کارشناسان می گویند که بسیاری از مردم در ایالات متحده به اندازه کافی غذاهای حاوی منیزیم نمی خورند. بزرگسالانی که کمتر از مقدار توصیه شده منیزیم دریافت می کنند، احتمال بیشتری دارد که نشانگرهای التهابی بالا داشته باشند. التهاب، به نوبه خود، با شرایط بهداشتی عمده ای مانند بیماری قلبی، دیابت و برخی سرطان ها مرتبط است.

همچنین به نظر می رسد که منیزیم پایین یک عامل خطر برای پوکی استخوان باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خوردن غذاهای سرشار از منیزیم و سایر مواد معدنی می تواند به پیشگیری از فشار خون بالا در افراد مبتلا به پرفشاری خون کمک کند.

منیزیم داخل وریدی یا تزریقی برای درمان سایر بیماری ها مانند اکلامپسی در دوران بارداری و حملات شدید آسم استفاده می شود. منیزیم همچنین عنصر اصلی بسیاری از آنتی اسیدها و ملین ها است.

کمبود منیزیم در چه کسانی دیده می شود؟

کمبود شدید منیزیم نادر است. کمبود منیزیم در افراد زیر دیده می شود:

• بیماری کلیوی داشته باشد
• مبتلا به بیماری کرون یا سایر شرایطی که بر هضم غذا تأثیر می گذارد
• مشکلات پاراتیروئید دارند
• داروهای خاصی برای دیابت و سرطان مصرف کنید
• بزرگسالان مسن
• سوء مصرف الکل

پزشک گاهی اوقات به افراد مبتلا به این شرایط پیشنهاد می کنند که مکمل های منیزیم مصرف کنند.

مصرف کدام داروها منجر به کاهش منیزیم می گردد؟

مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)، یک نوع رایج دارویی که برای درمان رفلاکس اسید استفاده می‌شود، با سطوح پایین منیزیم نیز مرتبط است.نمونه هایی از PPI ها عبارتند از دکسلانسوپرازول (دکسیلانت)، اسموپرازول (نکسیوم)، لانسوپرازول (پریواسید)، امپرازول (پریلوسک، زگرید)، پانتوپرازول (پروتونیکس)، و رابپرازول (آسیفکس).

اگر هر یک از این داروها را به صورت طولانی مدت مصرف می کنید، ممکن است پزشک سطح منیزیم شما را با آزمایش خون بررسی کند.