الایزا
کیت های بیوشیمی
کیت های مولکولی و سایر
کیت های دامپزشکی
کیت های زیبایی
تجهیزات آزمایشگاهی
کیت های تشخیص سریع
مصرفی
فهرست مطالب
آشنایی با انواع مواد مخدر
Drugs and addiction
انواع مواد مخدر کدام است؟
علائم مصرف هر یک از انواع مواد مخدر چیست؟
انواع تست اعتیاد و شیوه های غربالگری اعتیاد کدام است؟
آثار مصرف مواد مخدر کدام است؟
تا پایان مقاله، همراه تستا باشید تا علاوه بر پاسخ سوالات فوق اطلاعات کاملی در خصوص مواد مخدر به شما ارائه شود.
اعتیاد به مواد مخدر (اختلال مصرف مواد)
اعتیاد به مواد مخدر که اختلال مصرف مواد نیز نامیده می شود، بیماری است که بر مغز و رفتار فرد تأثیر می گذارد و منجر به ناتوانی در کنترل مصرف انواع مواد مخدر قانونی یا غیرقانونی می شود. موادی مانند الکل، ماری جوانا و نیکوتین نیز جزو مواد مخدر محسوب می شوند. هنگامی که معتاد هستید، ممکن است علیرغم آسیبی که به همراه دارد، به مصرف آن ادامه دهید.
اعتیاد به مواد مخدر می تواند با استفاده آزمایشی از یک ماده مخدر تفریحی در موقعیت های اجتماعی شروع شود و برای برخی افراد، مصرف مواد بیشتر می شود. برای دیگران، به ویژه در مورد مواد افیونی، اعتیاد به مواد مخدر زمانی شروع می شود که داروهای تجویز شده را مصرف می کنند یا از دیگرانی که نسخه دارند دریافت می کنند.
خطر اعتیاد و اینکه چقدر سریع معتاد می شوید بسته به مواد مخدر متفاوت است. برخی از داروها، مانند مسکن های افیونی، خطر بیشتری دارند و سریعتر از سایرین باعث اعتیاد می شوند.
با گذشت زمان، ممکن است به دوزهای بیشتری از دارو برای بالا رفتن نیاز داشته باشید. به زودی ممکن است فقط برای احساس خوب به دارو نیاز داشته باشید.
همانطور که مصرف مواد مخدر شما افزایش می یابد، ممکن است متوجه شوید که بدون دارو به طور فزاینده ای دشوار است. تلاش برای توقف مصرف مواد مخدر ممکن است باعث هوس شدید شود و شما را از نظر جسمی بیمار کند. به این علائم ترک گفته می شود.
علائم
علائم یا رفتارهای اعتیاد به مواد مخدر شامل موارد زیر است:
- احساس اینکه باید به طور منظم از دارو استفاده کنید – روزانه یا حتی چندین بار در روز
- داشتن میل شدید به دارو که جلوی هرگونه افکار دیگر را می گیرد
- با گذشت زمان، نیاز به مقدار بیشتری از دارو برای رسیدن به همان اثر
- مصرف مقادیر بیشتری از دارو در مدت زمان طولانی تر از آنچه در نظر داشتید
- اطمینان از حفظ منبع دارو
- خرج کردن پول برای انواع مواد مخدر، حتی اگر توانایی مالی آن را ندارید
- عدم انجام تعهدات و مسئولیت های کاری یا کاهش فعالیت های اجتماعی یا تفریحی به دلیل مصرف مواد مخدر
- ادامه مصرف انواع مواد مخدر، حتی اگر می‌دانید که در زندگی شما مشکلاتی ایجاد می‌کند یا آسیب جسمی یا روانی به شما وارد می‌کند.
- انجام کارهایی برای دریافت مواد که معمولاً انجام نمی‌دادید، مانند دزدی
- رانندگی یا انجام سایر فعالیت های مخاطره آمیز زمانی که تحت تأثیر مواد مخدر هستید
- صرف زمان زیادی برای تهیه، استفاده از دارو
- شکست در تلاش شما برای قطع مصرف انواع مواد مخدر
- هنگام تلاش برای قطع مصرف دارو، علائم ترک را تجربه می کنید
- شناخت مصرف ناسالم مواد مخدر در اعضای خانواده
گاهی اوقات تشخیص بدخلقی یا اضطراب عادی نوجوانان از علائم مصرف مواد دشوار است. علائم احتمالی که نوجوان شما یا سایر اعضای خانواده شما در حال مصرف مواد مخدر است عبارتند از:
- مشکلات در مدرسه یا محل کار: غیبت مکرر از مدرسه یا محل کار، بی علاقگی ناگهانی به فعالیت های مدرسه یا کار، یا کاهش نمرات یا عملکرد کاری
- مشکلات سلامت جسمانی: کمبود انرژی و انگیزه، کاهش یا افزایش وزن، یا قرمزی چشم
- ظاهر نادیده گرفته شده – عدم علاقه به لباس، آراستگی یا ظاهر
- تغییر در رفتار: تلاش های عمده برای جلوگیری از ورود اعضای خانواده به اتاق نوجوان یا پنهان کاری در مورد بیرون رفتن با دوستان. یا تغییرات شدید در رفتار و روابط با خانواده و دوستان
- مسائل پولی: درخواست های ناگهانی پول بدون توضیح معقول. یا کشف شما مبنی بر مفقود شدن یا دزدیده شدن پول یا ناپدید شدن اقلام از خانه شما، که نشان می دهد شاید برای حمایت از مصرف مواد مخدر فروخته می شوند.
علائم مصرف انواع مواد مخدر یا مسمومیت
علائم و نشانه های مصرف مواد مخدر یا مسمومیت ممکن است بسته به انواع مواد مخدر متفاوت باشد. در زیر چندین نمونه را مشاهده خواهید کرد.
ماری جوانا، حشیش و سایر مواد حاوی شاهدانه
مردم حشیش را با کشیدن سیگار، خوردن یا استنشاق شکل تبخیر شده مصرف می کنند. حشیش اغلب مقدم است یا همراه با مواد دیگری مانند الکل یا داروهای غیرقانونی استفاده می شود و اغلب اولین نوع مواد افیونی است که آزمایش می شود.
علائم و نشانه های استفاده اخیر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس سرخوشی یا احساس “بالا بودن”
- افزایش حس بینایی، شنیداری و چشایی
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- چشمان قرمز
- دهان خشک
- کاهش هماهنگی
- مشکل در تمرکز یا به خاطر سپردن
- کاهش زمان واکنش
- اضطراب یا تفکر پارانوئید
- بوی حشیش روی لباس یا نوک انگشتان زرد
- میل شدید به غذاهای خاص در مواقع غیرمعمول
استفاده طولانی مدت اغلب با موارد زیر همراه است:
- کاهش تیزبینی ذهنی
- عملکرد ضعیف در مدرسه یا محل کار
- سرفه های مداوم و عفونت های مکرر ریه
دو گروه از مواد مخدر مصنوعی – کانابینوئیدهای مصنوعی و کاتینون‌های جایگزین یا مصنوعی – در اکثر ایالت‌ها غیرقانونی هستند. اثرات این مواد می تواند خطرناک و غیرقابل پیش بینی باشد، زیرا کنترل کیفی وجود ندارد و ممکن است برخی از مواد تشکیل دهنده شناخته نشده باشند.
K2, Spice and bath salts
کانابینوئیدهای مصنوعی که K2 یا Spice نیز نامیده می شوند، روی گیاهان خشک اسپری می شوند و سپس دود می شوند، اما می توانند به عنوان یک چای گیاهی تهیه شوند. شکل مایع را می توان در سیگارهای الکترونیکی تبخیر کرد.
علیرغم ادعاهای سازنده، اینها ترکیبات شیمیایی هستند تا محصولات “طبیعی” یا بی ضرر. این داروها می توانند “بالا” مشابه ماری جوانا تولید کنند و به یک جایگزین محبوب اما خطرناک تبدیل شده اند.
علائم و نشانه های استفاده اخیر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس سرخوشی یا احساس “بالا بودن”
- خلق و خوی بالا
- تغییر حس بینایی، شنیداری و چشایی
- اضطراب یا آشفتگی شدید
- پارانویا
- توهمات
- افزایش ضربان قلب و فشار خون یا حمله قلبی
- استفراغ
- گیجی
- رفتار خشونت آمیز
کاتیون های جایگزین (نمک حمام)
کاتینون‌های جایگزین که به آنها «نمک حمام» نیز می‌گویند، موادی هستند که ذهن را تغییر می‌دهند (روان‌گردان) شبیه آمفتامین‌هایی مانند اکستازی (MDMA) و کوکائین. بسته ها اغلب به عنوان محصولات دیگر برای جلوگیری از شناسایی برچسب گذاری می شوند.
با وجود نام، اینها محصولات حمام مانند نمک اپسوم نیستند. کاتینون های جایگزین را می توان خورد، خرخر کرد، استنشاق کرد یا تزریق کرد و بسیار اعتیادآور است. هر یک از انواع مواد مخدر می توانند باعث مسمومیت شدید شوند که منجر به اثرات خطرناک سلامتی یا حتی مرگ می شود.
علائم و نشانه های استفاده اخیر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس “بالا بودن”
- جامعه پذیری افزایش یافته است
- افزایش انرژی و تحریک
- افزایش میل جنسی
- افزایش ضربان قلب و فشار خون
- مشکل در تفکر واضح
- از دست دادن کنترل عضلانی
- پارانویا
- موارد وحشت زدگی
- توهمات
- هذیان
- رفتارهای روانی و خشونت آمیز
باربیتورات ها، بنزودیازپین ها و خواب آورها
باربیتورات ها، بنزودیازپین ها و خواب آورها داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی هستند. آنها اغلب در جستجوی احساس آرامش یا تمایل به “خاموش کردن” یا فراموش کردن افکار یا احساسات مرتبط با استرس مورد استفاده قرار می گیرند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند.
باربیتورات ها یک مثال فنوباربیتال است.
بنزودیازپین ها به عنوان مثال می توان از داروهای آرام بخش، مانند دیازپام (والیوم)، آلپرازولام (زاناکس)، لورازپام (آتیوان)، کلونازپام (کلونوپین) و کلردیازپوکساید (لیبریوم) نام برد.
خواب آور. به عنوان مثال می توان به داروهای خواب آور مانند زولپیدم (Ambien) و زالپلون (Sonata) اشاره کرد.
علائم و نشانه های استفاده اخیر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خواب آلودگی
- لکنت زبان
- عدم هماهنگی
- تحریک پذیری یا تغییر در خلق و خو
- مشکلات تمرکز یا تفکر واضح
- مشکلات حافظه
- حرکات غیر ارادی چشم
- عدم مهار
- کند شدن تنفس و کاهش فشار خون
- سقوط یا تصادف
- سرگیجه
مت، کوکائین و سایر محرک ها
محرک ها عبارتند از آمفتامین ها، مت (متامفتامین)، کوکائین، متیل فنیدات (ریتالین، کنسرتا، و غیره) و آمفتامین-دکستروآمفتامین (Adderall XR، Mydayis). آنها اغلب برای افزایش انرژی، بهبود عملکرد در محل کار یا مدرسه، یا کاهش وزن یا کنترل اشتها مورد استفاده قرار می گیرند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند.
علائم و نشانه های استفاده اخیر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس هیجان شادی و اعتماد به نفس بیش از حد
- افزایش هوشیاری
- افزایش انرژی و بی قراری
- تغییر رفتار یا پرخاشگری
- گفتار سریع یا پر سر و صدا
- بزرگتر از مردمک های معمولی، دایره های سیاه در وسط چشم
- گیجی، هذیان و توهم
- تحریک پذیری، اضطراب یا پارانویا
- تغییرات در ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن
- حالت تهوع یا استفراغ همراه با کاهش وزن
- قضاوت ضعیف
- احتقان بینی و آسیب به غشای مخاطی بینی (در صورت خرخر کردن داروها)
- زخم های دهان، بیماری های لثه و پوسیدگی دندان در اثر مصرف مواد مخدر (“مث دهان”)
- بیخوابی
- افسردگی با از بین رفتن دارو
داروهای باشگاهی
داروهای کلوپ معمولاً در کلوپ ها، کنسرت ها و مهمانی ها استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به متیلن دی اکسی مت آمفتامین، که MDMA، اکستازی یا مولی نیز نامیده می شود، و گاما هیدروکسی بوتیریک اسید، معروف به GHB، اشاره کرد.
نمونه‌های دیگر عبارتند از کتامین و فلونیترازپام یا روهیپنول – مارکی که در خارج از ایالات متحده استفاده می‌شود – که سقفی نیز نامیده می‌شود. این داروها همه در یک دسته نیستند، اما اثرات و خطرات مشابهی از جمله اثرات مضر طولانی مدت دارند.
از آنجایی که GHB و فلونیترازپام می توانند باعث آرامبخشی، آرامش عضلانی، سردرگمی و از دست دادن حافظه شوند، احتمال سوء رفتار جنسی یا تجاوز جنسی با استفاده از این نوع مواد مرتبط است.
علائم و نشانه های استفاده از انواع مواد مخدر باشگاهی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- توهمات
- پارانویا
- بزرگتر از مردمک های معمولی
- لرز و عرق کردن
- لرزش غیر ارادی (لرزش)
- تغییر رفتار
- گرفتگی عضلات و فشردن دندان ها
- آرامش عضلانی، هماهنگی ضعیف یا مشکلات حرکتی
- مهارهای کاهش یافته است
- افزایش یا تغییر حس بینایی، صدا و چشایی
- قضاوت ضعیف
- مشکلات حافظه یا از دست دادن حافظه
- کاهش هوشیاری
- افزایش یا کاهش ضربان قلب و فشار خون
توهم زاها
استفاده از مواد توهم زا بسته به نوع دارو می تواند علائم و نشانه های مختلفی ایجاد کند. شایع ترین توهم زاها لیسرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) و فن سیکلیدین (PCP) هستند.
استفاده از LSD ممکن است باعث:
- توهمات
- کاهش شدید درک واقعیت، به عنوان مثال، تفسیر ورودی از یکی از حواس خود به دیگری، مانند شنیدن رنگ ها
- رفتار تکانشی
- تغییرات سریع در احساسات
- تغییرات ذهنی دائمی در ادراک
- ضربان قلب سریع و فشار خون بالا
- لرزش
- فلاش بک، تجربه مجدد توهمات – حتی سالها بعد
استفاده از PCP ممکن است باعث شود:
- احساس جدا شدن از بدن و محیط اطراف
- توهمات
- مشکلات هماهنگی و حرکت
- رفتار پرخاشگرانه و احتمالاً خشونت آمیز
- حرکات غیر ارادی چشم
- عدم احساس درد
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- مشکلات تفکر و حافظه
- مشکلات صحبت کردن
- قضاوت ضعیف
- عدم تحمل صدای بلند
- گاهی اوقات تشنج یا کما
مواد استنشاقی
علائم و نشانه های مصرف استنشاقی بسته به ماده متفاوت است. برخی از مواد استنشاقی معمول شامل چسب، رقیق کننده رنگ، مایع اصلاح کننده، مایع نشانگر نوک نمدی، بنزین، مایعات پاک کننده و محصولات آئروسل خانگی است. به دلیل ماهیت سمی این مواد، مصرف کنندگان ممکن است دچار آسیب مغزی یا مرگ ناگهانی شوند.
علائم و نشانه های مصرف می تواند شامل موارد زیر باشد:
- داشتن ماده استنشاقی بدون توضیح منطقی
- مختصر هیجان شاد
- رفتاری که انگار مست است
- کاهش توانایی برای تحت کنترل نگه داشتن تکانه ها
- رفتار پرخاشگرانه یا اشتیاق به مبارزه
- سرگیجه
- حالت تهوع یا استفراغ
- حرکات غیر ارادی چشم
- ظاهر شدن تحت تأثیر مواد مخدر، با گفتار نامفهوم، حرکات آهسته و هماهنگی ضعیف
- ضربان قلب نامنظم
- لرزش
- بوی طولانی مواد استنشاقی
- بثورات در اطراف بینی و دهان
مسکن های اپیوئیدی
اپیوئیدها داروهای مخدر و مسکنی هستند که از تریاک تولید می شوند یا به صورت مصنوعی ساخته می شوند. این دسته از مواد مخدر شامل هروئین، مورفین، کدئین، متادون، فنتانیل و اکسی کدون هستند.
اعتیاد به داروهای ضد درد تجویزی تریاک که گاهی اوقات “اپیدمی مواد افیونی” نامیده می شود، در سراسر ایالات متحده به نرخ هشدار دهنده ای رسیده است. برخی از افرادی که برای مدت طولانی از مواد افیونی استفاده کرده اند ممکن است در طول درمان به جایگزینی موقت یا طولانی مدت دارو توسط پزشک نیاز داشته باشند.
علائم و نشانه های مصرف و وابستگی به مواد مخدر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس “بالا بودن”
- کاهش حس درد
- بی قراری، خواب آلودگی یا آرام بخشی
- لکنت زبان
- مشکلات توجه و حافظه
- دانش آموزانی که کوچکتر از حد معمول هستند
- عدم آگاهی یا بی توجهی به افراد و اشیاء اطراف
- مشکلات هماهنگی
- افسردگی
- گیجی
- یبوست
- آبریزش بینی یا زخم بینی (در صورت خرخر کردن داروها)
- علائم سوزن (در صورت تزریق مواد مخدر)
آثار اعتیاد به مواد مخدر
علل زمینه ای اعتیاد
مانند بسیاری از اختلالات سلامت روان، عوامل متعددی ممکن است در ایجاد اعتیاد به مواد مخدر نقش داشته باشند. عوامل اصلی عبارتند از:
محیط: عوامل محیطی، از جمله باورها و نگرش های خانواده شما و قرار گرفتن در معرض گروه همسالان که مصرف مواد مخدر را تشویق می کنند، به نظر می رسد در مصرف اولیه مواد نقش داشته باشند.
ژنتیک: هنگامی که مصرف یک از انواع مواد مخدر را شروع کردید، توسعه اعتیاد ممکن است تحت تأثیر ویژگی های ارثی (ژنتیکی) قرار گیرد که ممکن است پیشرفت بیماری را به تاخیر بیاندازد یا سرعت بخشد.
تغییرات در مغز
به نظر می رسد اعتیاد فیزیکی زمانی رخ می دهد که استفاده مکرر از مواد مخدر نحوه احساس لذت مغز را تغییر دهد. انواع مواد مخدر باعث تغییرات فیزیکی در برخی از سلول های عصبی (نورون ها) در مغز شما می شود. نورون ها از مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی برای برقراری ارتباط استفاده می کنند. این تغییرات می تواند مدت ها پس از قطع مصرف مواد باقی بماند.
عوامل خطر
افراد در هر سن، جنس یا وضعیت اقتصادی ممکن است به مواد مخدر معتاد شوند. عوامل خاصی می توانند بر احتمال و سرعت ابتلا به اعتیاد تأثیر بگذارند:
سابقه خانوادگی اعتیاد: اعتیاد به مواد مخدر در برخی از خانواده‌ها شایع‌تر است و احتمالاً بر اساس ژن‌ها خطر بیشتری را در پی دارد. اگر یکی از خویشاوندان خونی مانند والدین یا خواهر و برادری دارید که به الکل یا مواد مخدر اعتیاد دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اعتیاد به مواد مخدر هستید.
اختلال سلامت روان: اگر یک اختلال سلامت روان مانند افسردگی، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) یا اختلال استرس پس از سانحه دارید، احتمال اینکه به مواد مخدر معتاد شوید، بیشتر است. استفاده از مواد مخدر می تواند راهی برای مقابله با احساسات دردناکی مانند اضطراب، افسردگی و تنهایی شود و این مشکلات را بدتر کند.
فشار همسالان: فشار همسالان عاملی قوی در شروع استفاده و سوء استفاده از مواد مخدر به ویژه برای جوانان است.
مشارکت خانواده: عدم مشارکت خانواده موقعیت های خانوادگی دشوار یا عدم ارتباط با والدین یا خواهر و برادرتان ممکن است خطر اعتیاد را افزایش دهد، همانطور که فقدان نظارت والدین می تواند خطر اعتیاد را افزایش دهد.
استفاده زود هنگام: استفاده از مواد مخدر در سنین پایین می تواند باعث ایجاد تغییراتی در مغز در حال رشد و افزایش احتمال پیشرفت به سمت اعتیاد به مواد مخدر شود.
مصرف مواد خطرناک: برخی از داروها مانند محرک ها، کوکائین یا مسکن های مخدر ممکن است نسبت به سایر انواع مواد مخدر منجر به اعتیاد سریعتر شوند. سیگار کشیدن یا تزریق مواد مخدر می تواند احتمال اعتیاد را افزایش دهد. مصرف داروهایی که کمتر معتاد به حساب می آیند – به اصطلاح “مواد مخدر سبک” – می تواند شما را در مسیر مصرف مواد مخدر و اعتیاد شروع کند.
عوارض اعتیاد
مصرف مواد مخدر می تواند اثرات مهم و مضر کوتاه مدت و بلند مدت داشته باشد. مصرف برخی از انواع مواد مخدر می تواند به ویژه خطرناک باشد، به خصوص اگر دوزهای بالا مصرف کنید یا آنها را با سایر داروها یا الکل ترکیب کنید. در اینجا چند نمونه آورده شده است.
مت آمفتامین، مواد افیونی و کوکائین بسیار اعتیادآور هستند و پیامدهای سلامتی کوتاه مدت و بلندمدت متعددی از جمله رفتارهای روان پریشی، تشنج یا مرگ ناشی از مصرف بیش از حد را ایجاد می کنند. انواع مواد مخدر بر بخشی از مغز که تنفس را کنترل می کند تأثیر می گذارد و مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به مرگ شود. مصرف مواد افیونی با الکل این خطر را افزایش می دهد.
GHB و فلونیترازپام ممکن است باعث آرامبخشی، گیجی و از دست دادن حافظه شوند. در واقع انواع مواد مخدر توانایی مقاومت در برابر تماس ناخواسته و یادآوری رویداد را مختل می کند. در دوزهای بالا می توانند باعث تشنج، کما و مرگ شوند. وقتی این داروها با الکل مصرف شوند، خطر افزایش می یابد.
MDMA – همچنین به عنوان مولی یا اکستازی شناخته می شود – می تواند در توانایی بدن برای تنظیم دما اختلال ایجاد کند. افزایش شدید دمای بدن می تواند منجر به نارسایی کبد، کلیه یا قلب و مرگ شود. سایر عوارض می تواند شامل کم آبی شدید بدن باشد که منجر به تشنج می شود. MDMA در دراز مدت می تواند به مغز آسیب برساند.
یکی از خطرات خاص انواع مواد مخدر باشگاهی این است که اشکال مایع، قرص یا پودر این داروها که در خیابان ها موجود است، اغلب حاوی مواد ناشناخته ای است که می تواند مضر باشد، از جمله سایر داروهای غیرقانونی یا دارویی.
به دلیل ماهیت سمی مواد استنشاقی، کاربران ممکن است دچار آسیب مغزی با سطوح مختلف شدت شوند. مرگ ناگهانی ممکن است حتی پس از یک بار قرار گرفتن در معرض آن رخ دهد.
سایر عوارض تغییر دهنده زندگی
وابستگی به مواد مخدر می تواند تعدادی از عوارض خطرناک و مضر ایجاد کند، از جمله:
ابتلا به یک بیماری عفونی: افرادی که به مواد مخدر معتاد هستند احتمال بیشتری برای ابتلا به یک بیماری عفونی مانند اچ آی وی از طریق رابطه جنسی ناایمن یا استفاده از سوزن مشترک با دیگران دارند.
سایر مشکلات سلامتی: اعتیاد به مواد مخدر می تواند منجر به طیفی از مشکلات سلامت روانی و جسمی کوتاه مدت و بلند مدت شود. این موارد در انواع مواد مخدر متفاوت است.
تصادفات رانندگی: افرادی که معتاد به مواد مخدر هستند، بیشتر به رانندگی یا سایر فعالیت های خطرناک در شرایط تحت تأثیر اعتیاد می پردازند.
خودکشی کردن: افرادی که معتاد به مواد مخدر هستند بیشتر از افرادی که معتاد نیستند با خودکشی می میرند.
مشکلات خانوادگی: تغییرات رفتاری ممکن است باعث درگیری در روابط یا خانواده و مسائل مربوط به حضانت شود.
مسائل کاری: مصرف مواد مخدر می تواند باعث کاهش عملکرد در محل کار، غیبت و در نهایت از دست دادن شغل شود.
مشکلات در مدرسه: مصرف مواد مخدر می تواند بر عملکرد تحصیلی و انگیزه برای برتری در مدرسه تأثیر منفی بگذارد.
مسائل حقوقی: مشکلات قانونی برای مصرف کنندگان مواد مخدر رایج است و می تواند ناشی از خرید یا داشتن مواد مخدر غیرقانونی، سرقت برای حمایت از اعتیاد به مواد مخدر، رانندگی در هنگام تحت تأثیر مواد مخدر یا الکل، یا اختلاف بر سر حضانت کودک باشد.
مشکلات مالی: خرج کردن پول برای حمایت از مصرف مواد مخدر پول را از سایر نیازها می گیرد، می تواند منجر به بدهی شود، و می تواند منجر به رفتارهای غیرقانونی یا غیراخلاقی شود.
جلوگیری از اعتیاد
بهترین راه برای پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر، مصرف نکردن آن است. اگر پزشک شما انواع مواد مخدر با احتمال اعتیاد تجویز می کند، هنگام مصرف دارو مراقب باشید و دستورالعمل ها را دنبال کنید.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید این داروها را در دوزها و مقادیر مطمئن تجویز کنند و بر استفاده از آنها نظارت داشته باشند تا به شما دوز خیلی زیاد یا برای مدت طولانی داده نشود. اگر احساس می کنید که باید بیش از دوز تجویز شده دارو مصرف کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر در کودکان و نوجوانان
برای کمک به جلوگیری از سوء مصرف مواد مخدر در کودکان و نوجوانان، این اقدامات را انجام دهید:
برقراری ارتباط. با فرزندان خود در مورد خطرات مصرف مواد مخدر و سوء مصرف صحبت کنید.
گوش کنید. وقتی فرزندانتان در مورد فشار همسالان صحبت می کنند شنونده خوبی باشید و از تلاش های آنها برای مقاومت در برابر آن حمایت کنید.
مثال خوبی بگذارید. از الکل یا داروهای اعتیادآور سوء استفاده نکنید. فرزندان والدینی که از مواد مخدر سوء استفاده می کنند بیشتر در معرض خطر اعتیاد به مواد مخدر هستند.
پیوند را تقویت کنید. روی رابطه خود با فرزندانتان کار کنید. یک پیوند قوی و پایدار بین شما و فرزندتان، خطر مصرف یا سوء استفاده از مواد مخدر را برای کودکتان کاهش می دهد.
جلوگیری از عود
هنگامی که به مواد مخدر معتاد شدید، در معرض خطر زیادی برای بازگشت به یک الگوی اعتیاد هستید. اگر شروع به استفاده از انواع مواد مخدر کنید، احتمالاً کنترل مصرف آن را دوباره از دست خواهید داد – حتی اگر تحت درمان قرار گرفته باشید و مدتی از دارو استفاده نکرده باشید.
برنامه درمانی خود را دنبال کنید. هوس های خود را زیر نظر داشته باشید. ممکن است به نظر برسد که بهبود یافته اید و نیازی به ادامه اقدامات برای رهایی از مواد مخدر ندارید. اما اگر همچنان به درمانگر یا مشاور خود مراجعه کنید، از جلسات گروهی حمایت کنید و داروهای تجویز شده را مصرف کنید، شانس شما برای عاری بودن از مواد مخدر بسیار بیشتر خواهد بود.
از موقعیت های پرخطر دوری کنید. به محله ای که قبلاً مواد خود را در آنجا تهیه می کردید، برنگردید. و از انبوه مواد مخدر قدیمی خود دوری کنید.
در صورت استفاده مجدد از دارو بلافاصله کمک بگیرید. اگر دوباره مصرف یکی از انواع مواد مخدر را شروع کردید، فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، ارائه دهنده سلامت روان یا شخص دیگری که می تواند به شما کمک کند، صحبت کنید.
انواع تست اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر
مدل های آزمایش مواد مخدر
۲ مدل اصلی آزمایش مواد مخدر وجود دارد: پزشکی قانونی و درمانی. مدل پزشکی قانونی بر کشف داروهای غیرمجاز یا داروهای غیر تجویزی متمرکز است و نتیجه طبیعی منفی است. این مدل بیشتر به عنوان غربالگری مواد مخدر ادرار شناخته می شود و در موقعیت های جنایی، برای آزمایش در محل کار، برای غربالگری ورزشکاران و پرسنل نظامی، علاوه بر استفاده در موقعیت های خانگی استفاده می شود.
همچنین مدلی است که در بخش‌های بیمارستانی توسط واحدهای مختلف از جمله اورژانس، مراقبت‌های ویژه، روان، زایمان و زایمان استفاده می‌شود.
مدل درمانی بر نظارت بر وجود داروهای تجویز شده برای کمک به درمان، در درجه اول در تنظیمات مدیریت درد متمرکز است. نتیجه مورد انتظار برای دارو/متابولیت مورد نظر مثبت و برای مواد غیر تجویزی و الکل منفی است.
مبانی غربالگری سوء مصرف مواد مخدر
اغلب سردرگمی های زیادی در مورد تفسیر نتایج غربالگری انواع مواد مخدر وجود دارد، علیرغم نتایج به ظاهر مستقیم آنها، مثبت یا منفی. برای ارزیابی مناسب نتایج از غربالگری دارو، باید برخی از اصول اساسی را به خاطر بسپارید. مهم است که بدانید چه داروهایی در یک پانل گنجانده شده است و اینکه غربالگری داروها هیچ یا همه داروها را آزمایش نمی کند.
روش مورد استفاده برای غربالگری دارو ممکن است تأثیر قابل توجهی بر نتیجه داشته باشد. بنابراین، درک مزایا و محدودیت‌های مرتبط با روش‌های ایمونواسی و کروماتوگرافی مانند GC/MS یا LC/MS ضروری است. همچنین مهم است که برشی که برای ایجاد نتیجه استفاده شده است را بدانید.
بازه زمانی تشخیص در بین انواع مختلف نمونه متفاوت است، بنابراین ممکن است یک دارو در یک نمونه مثبت و در نوع دیگر منفی باشد. غربالگری دارویی نمی تواند بین قرار گرفتن در معرض حاد و مزمن تمایز قائل شود.
آزمایش های غربالگری انواع مواد مخدر
بیشتر تست های غربالگری دارویی کیفی هستند و برای شناسایی دسته هایی از داروها و/یا متابولیت ها طراحی شده اند. کلاس های دارویی موجود در یک پانل از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت است و یک آزمایشگاه منفرد ممکن است بیش از یک نوع پانل غربالگری دارو را ارائه دهد.
اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد (معروف به SAMHSA) پانلی از ۵ کلاس دارویی را برای استفاده در غربالگری مواد مخدر در محل کار تعریف کرد. این پانل همچنین به عنوان NIDA 5 شناخته می شود. این پانل معمولاً در محیط بالینی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
این شامل آمفتامین ها، کوکائین، مواد افیونی، PCP و ماری جوانا است. ایمونواسی های کمی موجود هستند که برای یک دارو یا متابولیت مورد علاقه خاص هستند.
نتایج غربالگری مواد افیونی
نتایج کیفی معمولاً به صورت مثبت یا منفی گزارش می شوند. نتایج مثبت نشان می دهد که مقدار اندازه گیری شده بزرگتر یا مساوی یک برش اختصاص داده شده است. نتایج منفی نشان می‌دهد که مقدار کمتر از برش بوده است. نتایج منفی به این معنی نیست که دارو شناسایی نشده است. برش ها باید همراه با نتایج در گزارش صفحه نمایش دارو گنجانده شوند.
بسیاری از آزمایشگاه‌ها از برش‌هایی استفاده می‌کنند که توسط سازنده سنجش مشخص شده است و بر اساس محدودیت‌های SAMHSA است که برای انواع تست اعتیاد محل کار تعریف شده است. این برش ها ممکن است به اندازه کافی برای تمرینات کودکان یا بالینی حساس نباشند.
نمایشگرهای مثبت دارو
غربالگری دارویی مثبت یک مثبت فرضی است و ممکن است نیاز به تایید با استفاده از روشی متفاوت با ویژگی و حساسیت بهبود یافته داشته باشد.
به عنوان مثال، غربالگری ایمونواسی مثبت برای مواد افیونی نباید توسط همان ایمونواسی با استفاده از یک بریدگی پایین تر، توسط یک ایمونواسی از یک فروشنده متفاوت یا توسط یک ایمونواسی که مخصوص یک ماده مخدر است تأیید شود. باید با یک روش کروماتوگرافی که کمیت هر ماده افیونی و متابولیت مرتبط را فراهم می کند تأیید شود.
آزمایش دارو با روش ایمونواسی
ایمونواسی رایج ترین فرمت مورد استفاده برای غربالگری سوء مصرف داروها در ادرار است. مزایا شامل در دسترس بودن پلتفرم‌های خودکاری است که می‌توانند به طور همزمان چندین دارو را در حجم نمونه کوچکی بررسی کنند.
این تست‌ها نسبتا ارزان و سریع انجام می‌شوند، بنابراین ۲۴ ساعت شبانه‌روز و ۷ روز هفته به آنها STAT ارائه می‌شود. دستگاه های نقطه مراقبت نیز برای غربالگری مواد مخدر در دسترس هستند و در مطب پزشک و محیط های خانگی استفاده می شوند.
انواع تست اعتیاد توسط GC/MS یا LC/MS
GC/MS و LC/MS روش های کروماتوگرافی هستند که برای تعیین کمیت داروها/متابولیت های خاص و تایید نتایج غربالگری های ایمونواسی استفاده می شوند. برای مثال، چنین روش‌هایی می‌توانند تأیید کنند که مورفین ماده افیونی است که باعث غربالگری دارویی مثبت می‌شود.
روش‌های کروماتوگرافی ممکن است داروهایی را شناسایی کنند که در پانل‌های ایمونواسی گنجانده نشده‌اند یا در قالب ایمونواسی موجود نیستند، و زمانی مفید هستند که نتایج ممکن است مورد اعتراض باشد یا عواقب قانونی داشته باشد.
آنها را می توان برای انواع تست اعتیاد نمونه هایی غیر از ادرار یا مایع دهان استفاده کرد. اگرچه این روش ها نسبت به ایمونواسی اختصاصی تر هستند، اما مثبت و منفی کاذب ممکن است.
تشخیص در انواع مختلف نمونه
این شکل پنجره تشخیص نسبی را برای انواع مختلف نمونه نشان می دهد. خون و مایع دهان کوتاه ترین پنجره های تشخیص را دارند و بهترین همبستگی را بین غلظت و علائم مسمومیت نشان می دهند. پنجره تشخیص با داروها و کلاس های مختلف دارویی متفاوت است، اما به طور کلی، غربالگری داروی ادرار، مواد را برای ۱ تا ۳ روز پس از مواجهه تشخیص می دهد.
مو یک ماتریس جایگزین است که برای تشخیص قرار گرفتن در معرض طولانی مدت مفید است. مکونیوم نشان دهنده مواجهه داخل رحمی با دارو در ۲۰ هفته آخر بارداری است.
غربالگری مواد مخدر در ادرار
هیچ ارتباط مستقیمی بین غلظت دارو در خون و ادرار یا بین غلظت ادرار و علائم مسمومیت وجود ندارد. ادرار نوع نمونه ارجح برای اکثر اهداف غربالگری است زیرا غیر تهاجمی است و به طور کلی حجم جمع آوری کافی دارد. روش‌های تقلب یا جایگزینی نمونه‌های ادرار برای انواع تست اعتیاد «بی‌تردید» دائماً در حال تغییر است.
بیشتر این روش ها را می توان با مقایسه نمونه با ویژگی های مورد انتظار ادرار انسان کشف کرد. در صورت مشکوک بودن به یکپارچگی نمونه، نمونه باید رد شود و دوباره جمع آوری شود زیرا ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
غربال گری داروی مکونیوم
مکونیوم نوع نمونه ترجیحی برای تشخیص قرار گرفتن در معرض دارو در رحم است. این اولین مدفوع سبز تیره و چسبناک نوزادان است که معمولاً در ۲۴ تا ۷۲ ساعت اول زندگی دفع می شود. مکونیوم در هفته ۱۲-۱۶ بارداری تشکیل می شود، در طول بارداری تجمع می یابد و تا پس از تولد دفع نمی شود. بنابراین، نشان دهنده قرار گرفتن در معرض دارو در رحم در طی ۲۰ هفته آخر بارداری است.
روش‌های تشخیص داروها در مکونیوم در آزمایشگاه توسعه یافته و شامل استخراج نمونه گسترده است. برش های اعمال شده برای غربالگری مکونیوم معمولاً کمتر از مواردی است که برای غربالگری داروهای ادرار استفاده می شود.
غربالگری داروی مایعات خوراکی
انواع تست اعتیاد مایعات خوراکی در محیط کار، قانونی (رانندگی تحت تأثیر مواد مخدر) و برنامه های مدیریت درد محبوبیت پیدا می کند. مایع دهان از طریق خلط آور، روش آب دهان غیرفعال یا با استفاده از دستگاه های جمع آوری تخصصی جمع آوری می شود. آزمایش ممکن است در آزمایشگاه یا محل مراقبت انجام شود و دستورالعمل‌های خاصی برای انواع تست اعتیاد در محل کار وجود دارد.
مزایای غربالگری داروی مایعات خوراکی شامل جمع آوری ساده و غیر تهاجمی است که به امکانات تخصصی یا ناظر/گردآورنده همجنس نیاز ندارد. داروی اصلی اغلب در مایع خوراکی وجود دارد، به این معنی که بین غلظت و علائم مسمومیت همبستگی وجود دارد. معایب آن عبارتند از احتمال آلودگی از مواد خوراکی بلع یا استنشاق، مواد تقلبی ناشناخته و غلظت کم دارو.
مجموعه ها اغلب حجم ناکافی یا کوچکی تولید می کنند و تنوع قابل توجهی در داخل و بین دستگاه های نمونه گیری وجود دارد. بیشتر ایمونواسی‌های طراحی‌شده برای آزمایش مایعات دهانی غیرهمگن هستند، بنابراین به‌راحتی برای سیستم‌های خودکار و با توان بالا قابل پذیرش نیستند.
تفسیر غربالگری انواع مواد مخدر
نتیجه منفی به معنای عدم وجود دارو نیست. یک اشتباه رایج در تفسیر غربالگری های دارویی منفی، بی اطلاعی از اجزای پانل یا برش های سنجش مورد استفاده است. به عنوان مثال، اغلب تصور می شود که متادون، یک ماده افیونی، توسط نمایشگرهای مواد افیونی شناسایی می شود. در واقع، متادون هیچ واکنش متقابلی ندارد و توسط غربالگری مواد مخدر تشخیص داده نخواهد شد.
درک محدودیت‌ها و تداخل‌های مرتبط با سنجش و روش‌شناسی مهم است. در نهایت، اطلاعات مربوط به پنجره تشخیص یا اثرات یکپارچگی نمونه بر روی نتایج به تفسیر کمک خواهد کرد.
دانستن تداخل‌کننده‌ها و سنجش‌های مستعد مثبت کاذب به تفسیر غربالگری‌های مثبت دارو کمک می‌کند. ایمونواسی برای آمفتامین ها بالاترین میزان مثبت کاذب گزارش شده و سنجش کوکائین مثبت کاذب کمی دارند. معمولاً تشخیص هروئین از مورفین یا کدئین دشوار است.
تشخیص مورفین ۶-مونواستیل و نسبت کدئین به مورفین برای این منظور مفید است اما بسته به زمان قرار گرفتن در معرض و نوع نمونه ممکن است گمراه کننده باشد. آگاهی از اهداف مورد نظر و ناخواسته (واکنش متقابل) برای کلاس های مختلف دارو و دارو برای تفسیر نتایج مثبت غربالگری دارو مهم است.
برای مثال، هیدروکودون یک تریاک است که واکنش متقاطع با صفحه نمایش مواد افیونی دارد، در حالی که یک اپیوئید متفاوت، اکسی کدون، تنها با همان سنجش در غلظت های بالا شناسایی می شود. اطلاعاتی که آنالیت‌ها و درجه واکنش متقاطع و اثرات مداخله‌کننده‌ها را برای یک سنجش خاص توصیف می‌کند ممکن است در گزارش‌های اعتبارسنجی روش، درج بسته سازنده و به‌عنوان گزارش‌های منتشر شده در مقالات علمی موجود باشد.
نتایج مثبت نشان دهنده قرار گرفتن در معرض است اما نمی تواند قرار گرفتن در معرض حاد را از مزمن تشخیص دهد. تشخیص مصرف تجویز شده در مقابل مصرف غیرقانونی ممکن است با یک غربالگری کیفی دارو به دلیل استفاده چند دارویی و آلودگی مواد مخدر “خیابانی” دشوار باشد.
تست مدیریت درد
تغییرات قابل توجهی در درمان پزشکی درد، از جمله در دسترس بودن داروهای جدید وجود دارد. این منجر به افزایش استفاده از انواع تست اعتیاد برای حمایت از درمان های مدیریت درد شده است. غربالگری مواد مخدر برای تعیین انطباق با داروهای تجویز شده و شناسایی استفاده از داروهای غیرقانونی یا غیر تجویزی و الکل استفاده می شود.
انواع تست اعتیاد لازم است کدئین، مورفین، هیدروکودون، نورهیدروکودون و هیدرومورفون را متمایز کند و همچنین اکسی کدون، نوروکسی کدون و اکسی مورفون را متمایز کند. ادرار نمونه اولیه است، اما مایع خوراکی برای چنین کاربردهایی محبوبیت پیدا می کند. آزمایش معمولاً شامل POCT یا صفحه ایمونواسی آزمایشگاهی با تأیید پیگیری با روش کروماتوگرافی است.
در آزمایشات پزشکی قانونی که معمولاً به عنوان غربالگری داروی ادرار شناخته می شود، نتیجه طبیعی منفی است. در آزمایشات درمانی، که عمدتاً برای مدیریت درد استفاده می شود، نتیجه مورد انتظار مثبت است.
برای تفسیر دقیق نتایج غربالگری دارو و ارائه مشاوره در مورد نتایج متناقض یا گیج کننده، باید اجزای پانل، روش و برش های مورد استفاده، پنجره تشخیص داروهای مختلف در انواع مختلف نمونه را در نظر گرفت و از هرگونه گزارش شده یا احتمالی متقابل آگاه بود. واکنش پذیری و مواد مزاحم یا تقلبی و اثرات آنها.
غربالگری داروهای مثبت نتایج احتمالی هستند و اغلب نیاز به تایید دارند. هیچ ارتباط مستقیمی بین غلظت دارو در ادرار و خون وجود ندارد. آزمایش مایعات دهانی در بین انواع تست اعتیاد، در پنج سال گذشته پیشرفت های قابل توجهی داشته است و برای کاربردهای مختلف محبوبیت پیدا کرده است.
Substance-related and addictive disorders. In: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders DSM-5. 5th ed. American Psychiatric Association; 2013. https://dsm.psychiatryonline.org. Accessed Aug. 15, 2022.
Brown AY. Allscripts EPSi. Mayo Clinic. April 13, 2021.
DrugFacts: Understanding drug use and addiction. National Institute on Drug Abuse. https://www.drugabuse.gov/publications/drugfacts/understanding-drug-use-addiction. Accessed Aug. 15, 2022.
American Psychiatric Association. What is a substance use disorder? https://psychiatry.org/patients-families/addiction-substance-use-disorders/what-is-a-substance-use-disorder. Accessed Sept. 2, 2022. Psychiatry.org - What Is a Substance Use Disorder?
Eddie D, et al. Lived experience in new models of care for substance use disorder: A systematic review of peer recovery support services and recovery coaching. Frontiers in Psychology. 2019; doi:10.3389/fpsyg.2019.01052.
Commonly used drugs charts. National Institute on Drug Abuse. https://www.drugabuse.gov/drug-topics/commonly-used-drugs-charts. Accessed Aug. 16, 2022.
https://www.aacc.org/science-and-research/clinical-chemistry-trainee-council/trainee-council-in-english/pearls-of-laboratory-medicine/2011/drugs-of-abuse-testing
سلام
خسته نباشید
میخواستم بدونم داروهایی مثل باکلوفن.آلفن ایکس.تیزانتدین.کلوندین .پراپرانول آیا تست اعتیاد مثبت میکنه؟
سوال دومم این دکتر مغز و اعصاب برای من داروی سرترالین نوشته که تست اعتیاد مثبت میکنه اگر به صورت یکباره در شرکت تست اعتیاد بگیرند و من تست اعتیادم روی سرترالین مثبت بشه چی کار کنم ؟از کار اخراج میشم خدایی نکرده
سلام
بله متاسفانه این داروها در مثبت شدن تست اعتیاد موثر است و داروی مصرفی شما یعنی سرترالین باعث مثبت شدن تست های «آمفتامین و متامفتامین (شیشه و …)» خواهد شد.
تستا توصیه می کند ۲ روز قبل از تست اعتیاد مصرف دارو را به طور موقت قطع نمایید.
شرکت توسعه سلامت توان آفرین – تستا
سلام .همسرم گاهی لکنت زبان میگیره.وخواب آلود میشه.ومیدونم مشروب هم مصرف میکنه.ویواشکی آب آلبالو میخوره و آلبالو خشکه.به نظر شما علتش چیه
سلام
با توجه به علائمی که فرمودید، انجام تست های اعتیاد توصیه می گردد و احتمال دارد لکنت زبان ناشی از استرس باشد. برای این موضوع هم انجام تست کورتیزول پیشنهاد می گردد.
شرکت توسعه سلامت توان آفرین – تستا
سلام من برای استخدام آزمایش ادار و خون دادم که گفتند تست اعتیاد هستش و من برای درمان افسردگی از داروهای نظیر سرترالین و کلونازپام و آمفتامین خوراکی مصرف کردم
در ضمن دوروز قبل آزمایش دندان پزشک هم برای ترمیم دندان و جراحی دندان مواد بی حسی برام استفاده کرد و بعد هم بعلت درد شدید لثه مجبور به خوردن قرص کدئین و قرص ادواژلین استفاده کردم
نتیجه آزمایشات من مثبت شود میتوانم با بردن مدرک پزشکی میتوانم ادعای خود راثابت کنم
سلام
اینکه مصرف برخی از دارو ها منجر به نتیجه مثبت کاذب تست اعتیاد می شود محرز و قطعی است – لذا بهترین عملی که توصیه می گردد قطع مصرف داروها حداقل ۲ روز قبل از انجام آزمایش و تست مجدد می باشد.
بی شک همراه داشتن تست مجدد و البته نسخه های مربوط به مصارف دارو منطقی و قابل قبول است. موفق باشید.
تستا – شرکت توسعه سلامت توان آفرین